miłosć

Mam taka sprawę, bo moja koleżanka się mnie pyta co ma zrobić? Kocha takiego jednego chłopaka i wie, ze on ją lubi, ale ma dziewczyne, i ona nie wiem jak ma na siebie zwrócic uwagę. Powiedzcie co mam poradzić

skoro ma dzieczyne to ja na jej miejscu dałabym sobie z nim spokój...

ja też... no bo to nie ma sensu

a ja nie... Wink

;0 hehe....mam podobną sytuacje....najpiewrw niech się dokładnie dowie czy ona kocha tego chlopca (ta dziwczyna) potem się jakoś podpyta chlopca ......jeżeli bedą się nawzajem kochali to niech nie robi nic...tylko dalej niech się kumpluje ale niech daje jakieś sygnałki ze coś do niego czuje... a jak on niekocha jej albo ona jego to jakoś niech namówi tą osobe która nniekocha żeby konicznie tej drugiej osobie to powiedziała.......ja tak też miałam....i ta dziewczyna tego chlopca wogóle niekocha....troszeczke komlikowane ale może zadziala..... Wink

no moze i masz racje...

no moze, moze Smile

to się dopiero okaże.....możeee.... Very Happy

a wiecie, że ja miałam podobny problem?? ale dałam sobie spokój((:

no i mysle ze to dobre wyjscie z tej sytuacji

znakomite((:

niezawshe trzeba rezygnowac Razz

Nic się nie traci przecież jak się spróbuje powalczyć, można jedynie zyskac ... Very Happy

z tym, że ja z tym chłopakiem jadłam marsy((:

to fajnie było cio Smile

niom((: ale niestety)):

napewno kiedyś znajdziemy druga połówke...tylko kiedy <?>...

i tu jest problem:/
(mają jeszcze wolne miejsca w zakonie???)

haha

a może jesh3e własny "zakon nieszczęśliwych dziewczyn które nie mają szczęścia w miłości" założymy ? Wink

żarcik

yeah! jestem za!! i co? w fanach??(((:

zalozcie zalozcie Smile

dolacze sie Smile

haha =P ok możemy założyć, ale kiedyś zrobimy taki anty jak znajdziemy kiedyś swoje połówki Wink

a teraz oki Razz

tesh sie zapishę Smile

no spoko pomysł. Troche taki dołujący no ale...

to juz ktoś zrobił??

ale co??

ale co??

no zakon((:

musimy dopiero założyć Wink

hehe

zakładasz??((:

a może w fani ? co Wink

zróbmy temat : zakon niesz3ęśliwych dziew3yn Razz

co wy na to ?

jestem za

właśnie założyłam ten temat Smile

super.... Lenka na moim forum też taki temat załóż....hehe:D dołączam się do was!!!

fajnie

ok założe=))

YEAH((: idę się zapisać((:

ja się jush zapisałąm Smile

a ja sie nie zapisze ;)Bo wszystko moze sie zdazyc w te wakacje Wink

jest cuś o czym nie wiem??((:

nie jeszcze nie Wink

fakt może sie cosik nam wshystkim przydarzy... Wink

zoba3ymy

Już żadnego chłopaka nie kocham...........po co mi jakiś matoł?........faceci są do d*** tylko trzeba ich utrzymywać i wychowywać prymitywy jedne.........i tak podobno wyginą jak dinozaury...........miłość istnieje jedynie w telenowelach i serialach i komediach romantycznych.............a to co czułam było jedynie iluzją po oglądaniu telenowel!

janette6 dla3ego tak mówish i sądzish ?

bo chłopacy są bezmózgimi istotami a kobiety jak mówiłam są lepsze!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Mam coś super przedtem było Kodseks Miłości A teraz mam coś :
miłości jako uczuciu zdań kilka

Miłość jest obecna w życiu każdego człowieka. Nie ma znaczenia wiek, miejsce czy czas. Każdy spotyka się z tym uczuciem pod różnymi postaciami. Mamy do czynienia z miłością rodzicielską, przyjacielską, braterską czy siostrzaną czy taką, która łączy ludzi w pary małżeńskie. Niektórzy mówią nawet że miłość jest największym sensem istnienia, przedkładając to uczucie nad wszystkie inne wartości w życiu. Rzadko kiedy zastanawiamy się czym naprawdę jest miłość? Ile dla nas znaczy? Jaką pozycję w naszej hierarchii wartości zajmuje?

Doskonała recepta na miłość niestety nie istnieje. Podobnie jak nie ma gotowej recepty na szczęście. Miłość nie jest tylko uczuciem, jak to się niektórym wydaje. Miłość to ciężka praca. Trzeba umieć się dostosować. Trzeba umieć rezygnować. Miłość jest trudna, ale też piękna. Dlatego warta i pracy i trudów. Miłość jest otwarciem się na drugiego człowieka, jest szczęściem, jest spojrzeniem duszy, to dawanie, to cud, to morze emocji. Czasem nawet nie zdajemy sobie sprawy z jej wielkości, nie wiemy, że "Miłość jest lekarstwem, które sprawia cuda codzienne".

Wszyscy potrzebujemy bliskiego związku z drugim człowiekiem. W relacji partnerskiej ściągamy maskę, możemy być sobą, wyrażać nasze pragnienia, niczego nie udawać. Drugi człowiek jest naszą ostoją w życiu, które nieustannie się zmienia. Dzielone z nim radości stają się większe, troski mniejsze. Od partnera uzyskujemy wsparcie, radę, obronę. Jednak to tylko jedna, ta jaśniejsza, strona medalu. Istnieje także i ta ciemna strona - całkowite odsłonięcie się przed drugim człowiekiem czyni nas podatniejszym na zranienia, wzbudza lęk przed śmiesznością i odrzuceniem. Uzależnia nas też w pewien sposób - a w efekcie może prowadzić do poczucia utraty kontroli nad własnym życiem, zatracenia własnego JA, porzucenia części pragnień i marzeń, odpowiedzialności nie tylko za swoje problemy i troski, ale też za zmartwienia tej drugiej osoby.

Owszem, miłość jest uczuciem, gdzie szczęście partnera przedkłada się nad własne, gdzie nie za każde dobro trzeba odpłacić innym - takiej samej wartości, gdzie nie ma mowy o klasycznej rynkowej kalkulacji zysków i strat, ale, jednak oczekiwanie wzajemności istnieje, choćby nawet podświadome. Kochając zakładamy przecież, że obiekt naszych uczuć odwzajemnia to, co do niego czujemy, a więc że także zależy mu na tym aby być dla nas dobrym i troskliwym. Pogwałcenie tej niepisanej reguły wzajemności budzi poczucie krzywdy, złości, wywołuje depresję, wycofanie się, a w konsekwencji może prowadzić do rozpadu związku. Wydaje się, że te relacje, w których można mówić o sprawiedliwej wymianie dóbr, mają większe szanse na trwałość i są mniej podatne na zagrożenie konfliktami czy rozpadem.

Należy zdać sobie sprawę, że związek, w którym tylko jedna ze stron jest naprawdę zaangażowana, tylko jedna ciągle wszystko z siebie daje nie oczekując nic w zamian, a druga strona tylko czerpie - być może jest dobry, ale tylko na krótką metę. Nie będzie on w stanie przetrwać próby czasu, właśnie ze względu na owe podświadomie w nas zakodowane oczekiwanie wzajemności i zasadę sprawiedliwości. Oczywiście, jak od każdej reguły tak i od tej są wyjątki, tłumaczy się je tym, że nierównowaga w wymianie dóbr jest nieprzyjemna zarówno dla partnera wykorzystywanego (poczucie niezadowolenia, krzywdy), jak i wykorzystującego (poczucie winy, lęk przed odwetem). Jeśli jednak ten pierwszy domaga się zadośćuczynienia, a ono nie następuje, wiara w sprawiedliwość jest tak silna, że gotów jest on uwierzyć, że otrzymuje to, na co zasługuje. Partner umniejsza swoją wartość i pozostaje w krzywdzącym związku, zaś druga osoba umacnia go w tym przekonaniu. Jednak w większości przypadków ma raczej miejsce nawiązanie do elementarnych zasad zachowania społecznego: "Im bardziej jest niekorzystne dla człowieka niespełnienie zasady sprawiedliwości dystrybutywnej, tym bardziej jest prawdopodobne, że będzie on objawiać emocjonalne zachowanie, które nazywamy złością". Jest to tzw. twierdzenie o frustracji - agresji, od którego skutków już tylko krok do konfliktu w związku. Niezadowolenie i złość jednej ze stron może wywołać efekt bumerangowy - w takim przypadku naruszona równowaga dystrybucyjna musi zostać przywrócona na drodze negocjacji, bowiem w przeciwnym razie związkowi grozi rozpad.

D ługie, ale warte przecztania

eh... może i faceci sa do dupy...

no ale gdyby nie oni cywilizacja by sie nie posywała bo ludzie by sie nie rozmnarzali Smile

((: dobrze ujęte((:

wiem

((: no to dobrze(((:

my sie zawsze zrozumiemy Smile

hehe((: Fukctycznie((:

łaczy nas jedna bardzo ważna rzecz Smile